grzesio2005.09.27 [19:24]
Panie Tomaszu, pozwolę sobie powrócić do naszej dyskusji.Pisze pan:
"Ja nie tworzę ikon, nie śmiałbym, to nie moje zadanie"
Mówiąc o szukaniu inspiracji w ikonie, nie wymagam od pana by pan robił zdjęcia, które wyglądały by identycznie jak ikony. Nie to mam na myśli.
Niech pan jednak porówna ikonę do malarstwa zachodnio-europejskiego, np. do wspomnianego przez pana Caravaggio. Bardzo ciekawie mówi o tym o. Paweł Floreński porównując malarstwo do snu.
Człowiek w pierwszej fazie snu (zasypianie) miewa sny. Owo zasypianie jest to moment, w którym jesteśmy na pograniczu głęokiego snu oraz czuwania. Już nie czuwamy, ale jeszcze nie śpimy, w pełnym tego słowa znaczeniu. Sny, które nam się wówczas śnią, są snami przesyconymi obrazami z przeżytego właśnie dnia. Są to sny mocno przesycone naszą codziennością.
Po fazie zasypiania następuje faza głębokiego snu, kiedy to nie mamy snów, a organizm "ładuje swoje akumulatory", odpoczywa.
Następnie następuje faza wybudzania. W tej fazie, podobnie jak przy zasypianiu, miewamy sny. Znów znajdujemy się na pograniczu. Pomiędzy głębokim snem, a czuwaniem. Jednakże sny, które nam się wówcza śnią, mają zupełnie inny charakter niż przy zasypianiu. Te sny nie są już przesycone naszą codziennością. Nasz organizm z owej codzienności się oczyścił w pierwszej fazie, potem odpoczął w drugiej fazie i sen, który pojawia się w fazie trzeciej jest snem oczyszczonego organizmu, doświadczonego fazą głebokiego snu.
Malarstwo sakralne na zachodzie to sen, który nam się śni w momencie zasypiania. Malarstwo to jest mocno przesycone naszą codziennością.
Natomiast ikona jest zupełnie innym rodzajem malarstwa. Ikona to sen, który nam się śni w momencie wybudzania. Jest zupełnie inna od tego co widzimy na codzień, bo mówi o zupełnie innej rzeczywistości. Jest bardziej mistyczna. Autorzy ikon przechodzili w swoim życiu fazę oczyszczenia z codzienności (coś jak zasypianie), by następne, dzięki oczyszczonemu sercu, móc kontemplować boską rzeczywistość, doświadczyć samego Boga (faza głębokiego snu). Następnie swoje doświadczenie opowiadali za pomocą ikony (wybudzanie).
Naturalnie, nie wymagam od pana, by był pan niczym owi autorzy ikon (chociaż życzę tego panu z całego serca). Chodzi mi tylko o to, by może spróbował pan czerpać w jakiś sposób od nich inspirację; by zwrócił pan uwagę, iż fotografuje pan prawosławie, którego duchowość ma charakter mistyczny. Pozwoli to pańskim zdjęciom nadać o wiele wspanialszą wymowę. Powyższe zdjęcie nie mówi o prawosławiu w zasadzie nic. A skoro nie mówi nic, to praca jest nie na temat.
Technika przez pana użyta zapewne wspaniale by się sprawdziła w przypadku innej tematyki, ale nie pasuje do prawosławnej duchowości. Moim zdaniem używa pan niewłaściwego języka.
most2005.08.19 [23:57]
Szanowny Panie,
Ze zrozumieniem przyjmuję Pańskie uwagi, co nie oznacza, że się z nimi zgadzam. Jest to oczywiście Pański, powtarzam - Pański punkt widzenia. Ja mam inny, przychodzę z innego miejsca, z innej tradycji, opowiadam o Pańskim (cenionym i szanowanym przeze mnie bardzo, o czym świadczy choćby fakt, że zajęło ono tyle miejsca w moim życiu i pracy) moja tradycją, a jest nią w plastyce zachodnioeuropejski światłocień doprowadzony do perfekcji przez Caravaggia.
Ja nie tworzę ikon, nie śmiałbym, to nie moje zadanie, podobnie jak moją intencją nie jest straszenie kogokolwiek. Podobnie jak Caravaggio straszył i szokował tylko w bardzo zewnętrznej warstwie swojego malarstwa. Jego dziwaczne światła, dramatyzm świateł i cienia służyły skupieniu uwagi widza, zmuszeniu go do patrzenia, rozumienia i myślenia. To jest też i moim celem. Oczywiście Panu nie musi to odpowiadać, co przyjmuję z pokorą i zrozumieniem. Mówimy widać innymi językami, ważne tylko byśmy nimi mówili ważne rzeczy.
Ukłony
tm
grzesio2005.08.04 [17:46]
Zachwycony artystyczną i pracochłonną techniką w jakiej pan robi swoje zdjęcia, dałem 10. Jest to jednak ocena za technikę, a nie za wymowę zdjęcia, gdyż za nią, po namyśle, dałbym raczej 1.
Dlaczego ? Bo to zdjęcie niewiele mówi o prawosławiu. Nie ukazuje nic z jego ducha. Bardziej przeraża niż zachwyca. To trochę tak jakby ktoś napisał ikonę z czarnym tłem. Prawosławie to przede wszystkim światłość, łaska, niebo. Niestety nie mogę tego odnaleźć na pańskim zdjęciu.
Powyższe zdjęcie ma wyłącznie wymowę artystyczną. Natomiast nie mówi nic o prawosławnej duchowości. Nie wskazuje w żaden sposób na bliskość Boga.
Zdjęcie powinno wydobywać jak najwięcej z tego do czego się odnosi. Powinno pokazywac całą głębie tego, co jest fotografowane. Przykro to stwierdzić, ale powyższa praca wskazuje raczej na niezrozumienie podjętej tematyki.
Tak ja to odbieram. Ja bym próbował szukać inspiracji w ikonografii ?
most2005.06.21 [00:23]
Szanowny Panie, współczuję. Znam wszystkie filtry w Szopie, ale nigdy ich nie zastosowałem. Mnie to do niczego nie jest potrzebne. Szanowny Przedmówca marację - proszę zajrzeć w Net - jest tam wbrew pozorom sporo informacji na temat zastosowanej tu techniki. I nie ma ona nic wspólnego z wulgarną fotografia cyfrową, która jest wrogiem sztuki - myśle o jej nieumiejętnym i bezmyślnym stosowaniu na każdym kroku.
[ x ]2005.06.06 [17:49]
Ioann, poczytaj troszke na temat techniki w jakiej wykonano to zdjecie...
ioann2005.06.06 [17:14]
...ale ten beznadziejny filtr pastelowy psuje cały klimat. Owszem jest to artystyczne zdjęcie..., przepraszam, obrazek..., przepraszam po raz kolejny, nie wiem co to jest.
